Ya Rabbe’l- alemin! Bütün kalbler senin celal ve cemal parmaklarının arasındadır.
Kalblerimizde birbirimize karşı muhabbet halk eyle.
Adi menfaatlar peşinde koşturup can yaktırma.
İhtirasat-ı nefsaniyyemizi rahmetin ile söndür.
İhtilaflarımız nefislerimizin semeresi değil, fikir ve ruhlarımızın semeresi olsun da, o ihtilaflardan seadetler, rahmetler meydana gelsin.
Habibinin Ehl-i Beytine muhabbet ediyoruz.
Muhabbetimiz , muhabbet-i ismiyye değil, muhabbet-i harfiyyedir.
Ya’ni: şuursuz, Resülünü öğrenmeden ,yalnız ismen gelen muhabbet değildir. Onlara muhabbetle sana tekarrüb edileceğini bilerek kalbimiz çarpıyor.
Bizi Resül-i Ekreminin ,Ehl-i Beytinin hususi iltifatından mahrum etme.
Alem-i imtihan olan şu sahne-i şühud’da bize alçağa yüz suyu döktürmek şeklinde imtihan etme.
Şerde kullanacak kuvvet verme…
Ya rabbi! Bizim tarihde kıdemimiz vardır.
Dedelerimiz cehli gördüğü yere ilmi,zulmü gördüğü yere adli koymak içün şehid olmuşlardır.
Bizi de mahrum eyleme.
Kur’an ahlaklı olalım…ah almadan yaşayalım.
Senin yolunda çalışana yol açacağını i’lan ettin, bekliyoruz,mahrum eyleme ya rabbi
